عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: «در روز تنفیذ شاید انتظار هر چیزی را، جز سخنان آقای حدادعادل داشتیم. آقای حداد ریش‌سفید اصولگرایان به نحو نادرستی و شاید به تصور خود، زیرکانه‌ای تعریض آشکاری را به آقای پزشکیان می‌کند، آن‌هم در شرایطی که مقام رهبری توصیه‌های موکدی درخصوص نحوه تعامل مجلس با ریاست‌جمهوری نموده‌اند و انتظار می‌رفت که ایشان حداقل همسو با ایشان سخن بگویند، ولی در یک برنامه تلویزیونی درباره رای اعتماد مجلس به کابینه احتمالی آقای پزشکیان چنین گفتند: «اگر آقای پزشکیانی که ما در مجلس می‌شناختیم خودشان تصمیم بگیرند، به نظر من مشکلی نخواهند داشت. قاعدتاً هم خودشان تصمیم می‌گیرند. این حرف من هم جسارت تلقی نشود، ولی اگر خدای نکرده این‌طور باشد که یک فهرستی جلوی ایشان بگذارند و بگویند که اینها را ببرید مجلس، این ممکن است که دردسرساز باشد.» آقای حدادعادل استاد فلسفه هستند و کتاب‌های یکی از بزرگ‌ترین فیلسوف‌های اروپا را ترجمه کرده‌اند، چگونه می‌شود که در مقام سخن؛ فاقد استحکام کافی نظر دهند؟ در این صورت از پاجوش‌های محترم اصولگرایی چه انتظاری می‌رود؟ اگر معتقدید که آقای پزشکیان «قاعدتاً خودشان تصمیم می‌گیرند»، پس دیگر چه جای بحثی برای بقیه حالات می‌ماند؟ و اگر معتقدید که پزشکیان کسی است که فهرستی را به دست او بدهند که ببرد مجلس، در این صورت چه تعریضی از این بالاتر است؟ چه تناسبی است میان آن قاعده اول شما و این گزاره اخیر که لیستی را به دست او بدهند که ببرد مجلس؟ اگر صداقت باشد باید با عذرخواهی جبران شود. با گفتن اینکه این حرف جسارت تلقی نشود، مسئله‌ای حل نمی‌گردد. آیا می‌توان از این‌گونه تعریض‌ها خطاب به شما گفت و متذکر شد که جسارت تلقی نشود؟ شاید قیاس به نفس و گمان شده که آقای پزشکیان هم مثل دیگران هستند که لیستی را بگیرند و ببرند مجلس. 

وی با اشاره به فعالیت گروهی موسوم به شورای راهبری دولت چهاردهم می‌نویسد: امیدوارم در پایان این فرآیند، گزارش دقیقی از فرآیند تعیین وزیر و افرادی که در آن نقش داشتند منتشر شود تا بدانید بیش از ۵۰۰ نفر از صاحب‌نظران کشور در فرآیند نمره‌دهی و سپس رسیدگی‌های به نسبت دقیق در شورای راهبری مشارکت داشتند و در مراحل پایانی نیز (که هنوز نهائی نشده) آقای پزشکیان با مشاورت معتمدین خود وزرا را انتخاب می‌کند... البته تاکید کنم که به دلیل سیاست‌های جاری و به عقیده بنده ظرفیت آقای پزشکیان برای معرفی وزرا بیش از 10درصد ظرفیت کشور از نیروی متخصص و مدیر نیست و ۹۰درصد بقیه به دلایل گوناگون از گردونه خدمت و منصوب یا انتخاب شدن و مدیریت‌های دولتی خارج شده‌اند، ولی حداقل آقای حداد می‌توانند کمک کنند که این ظرفیت 10درصدی به علت سیاست تقابلی مجلس به ۵درصد و کمتر کاهش پیدا نکند.».

عصبانیت نویسنده روزنامه اعتماد در حالی است که نفس حضور برخی مجرمان و محکومان امنیتی مانند تاجرنیا، شکوری‌راد، جلایی‌پور، ابراهیم شیخ، فیاض زاهد، مرعشی و... در شورای مذکور، نشان از انحراف در مسیر پیشنهاد افراد صالح حکایت می‌کند. در کنار این ترکیب باید به ده‌ها تحلیل و خبری که از سوی برخی اصلاح‌طلبان منتشر شده و از لابی و زدوبند گسترده در کمیته‌های معرفی وزیر حکایت می‌کند. به اینها علاوه کنید حضور برخی عناصر ذی‌نفع و دارای تعارض منافع در کمیت‌ها و شورا و همچنین برخی عناصر سوپر رادیکال که مثلاً اصفهان را به خاطر رای بیشتر مردم به آقای جلیلی مورد اهانت قرار دادند.

از همه فاجعه‌بارتر،‌ ترکیب غالب در شورای راهبری کذایی با حضور امثال افراد مذکور در فوق و همچنین کسانی مثل حضرتی، رنانی، ظریف، عبده تبریزی، مولاوردی، بیگدلی، صالحی امیری‌، خانیکی و... است که قرار است افراد ذی‌صلاح و کارآمد را برای وزارتخانه‌هایی مانند وزارت اقتصاد، نفت، صمت، جهاد کشاورزی، نیرو، راه و شهرسازی، ارتباطات، علوم، و رفاه و کار، و برخی سازمان‌ها و معاونت‌های اقتصادی در دولت پیشنهاد کنند و حال آن که اغلب آنها هیچ سررشته‌ای درباره مسئولیت تخصصی وزارتخانه‌های اقتصادی ندارند! آیا این فاجعه نیست.

حالا دو احتمال مطرح است. نخست این که آقای پزشکیان به مشورت این افراد عمدتاً فاقد صلاحیت و اهلیت (و بعضاً دارای سوابق مجرمانه و دارای محومیت‌های قضائی) اعتماد کند و فهرستی از وزرا را پیشنهاد کند که صلاحیت کافی نداشته باشند و بنابراین مجلس نتواند به آنها برای وزارت رای اعتماد کند. و دوم، این احتمال که آقای پزشکیان با علم به این عدم اهلیت برخی اعضای موثر شورای مذکور، از مشورت نادرست آنها درباره برخی وزرا عبور کند و افراد شایسته را جایگزین نماید. در این صورت طبیعی است که مجلس همدلانه‌تر تصمیم می‌گیرد و به وزرای پیشنهادی اعتماد می‌کند.

به این معنا آقای حداد دقیقاً به هدف زده و آب در لانه مورچگان ریخته که متهم و محکوم پرونده فروش اطلاعات به بیگانگان را به واکنش آمیخته با عصبانیت واداشته است. این طیف همان‌هایی هستند که در دولت سابق، نقش مهمی در نابود کردن معیشت مردم ایفا کرده‌اند و اگر بتوانند در دولت جدید هم مهره‌چینی کنند و غنیمت خود را بستانند، مشکلاتی نظیر ناکارآمدی کابینه، تورم 60درصدی و افزایش انفجاری قیمت بنزین و ناترازی‌های برق و آب و گاز را تحمیل خواهند کرد.

یادآور می‌شود آقای پزشکیان با اشاره به سردرگمی ایجادشده در مسئله پیشنهاد وزیر گفته بود: «انتخاب مسئولان، برای ما معضل شده، چون شعار دادیم انتخاب برتر می‌کنیم، اما حالا به همه می‌گوییم کمک کنید، اما آدم‌های خودشان را معرفی می‌کنند؛ نمی‌دانم باید چه کار کنیم».